من از نیم نگاه سوزاننده ی تو زیر برق آفتاب،

از تمامی گرمیت در سردی زمستان،

سرخ خواهم شد.

لحظه ی جدایی را نمی شناسم،

خداحافظی را معنا نخواهم کرد،

سیب سرخی به تو خواهم داد و دانه ی اناری.

دانه ی انارم به تو جان خواهد داد

و سیب سرخم به تو محبت.

سیب سرخ، سرخ خواهد ماند

و من سرخ خواهم شد